HASTANEDEYIZ ve UMUT EKMEGIMIZ

Merhaba canlar.

Uzun zaman oldu evet hem de cokk uzun, köse yazilarima, dergilerime, sosyal sayfalarimdaki arkadaslarima, bloguma ve blog canlarima duydugum özlem birikti iyiden iyiye icimde.

Aldigim mail ve postalara istinaden ve her seyden evvel affiniza siginarak bu defa zaman darligindan Türkce karakterlere ceviri yapamadan, direk Almanca klavye ile yaziyorum bu yazimi.

Sürcil-i lisan eder isek affola!

2012 ye hastane ile girdik, evvela Türkiye'de yasayan babamin seker hastaligindan dolayi  kesilen bacagiyla basladi serüvenimiz. Avusturya Türkiye hattinda, gün geldi havalanindan direk hastaneye, hastaneden dus dahi alamadan direk Avusturya'ya döndük. Hastane parkinda, hatta araba da, ya da bir sandalyede günlerce sadece gözlerimizi dinlendirebildik.

Türkiye hastane kosullari bizleri sasirtti, alisamadik, ki alisilmayacak bir olaydi zaten. Günlerce kemik ölcümlerini kangrenin ne denli ilerledigine dair rapor bekledik durduk.

Ardindan serce parmagini alarak basladilar, topuk vs derken, bacak ta karar kildilar. Bu ara da bir de anjio olma durumunda kaldi babam can.

Ohh dedik cani sag ya, gerisi hikaye.

Moralini yüksek tuttu babam da, kapip koyvermedi kendini, bizlere dahi o moral verdi hatta.

Günlük hayatlarimiza döndük.

Annemin gecen sene sag bacak diz kapagina konan protez ameliyati iyi gecmisti, bu sene sol bacagi icin ayni ameliyat mecburi bulundu ve MAYIS ayinin sonuna randevu verildi.

Bu ara da babamin yanindan ayrilmayan 36 yasindaki kardesime de bagirsak ta yara tanisi kondu ve ameliyat sart dendi. Türkiye Avusturya derken erteledi ameliyatini.

Annemin ameliyat oldugu günün ertesi yatti o da hastaneye. Ikisi de karsilikli binalarda yatiyorlardi.

Annemin ameliyati iyi gecmisti, ertesi gün kardesim ameliyat oldu, onun da ameliyati risksiz ve kisa sürede gecti.

Iste ne olduysa ameliyatin ertesi gün basladi. Ates gögüste agri, duramadi.

2 gün ne oldugunu anlamaya calisarak gecirdi sevgili doktorlarimiz, ki ameliyat evveli detayli bir kontrolün yapilmamasi isleri cikmaza soktu.

3. gün acil ameliyata alindi ve o gün bugündür 2 ay boyunca her ikinci gün, hatta bazen her gün ameliyatlari devam ediyor.

KARIN ZARI ILTIHABI- TANISIYLA karnin geneline yayilan virüslerle mücadelenin tek yolu cerrahi müdehaleler. Bugün itibari ile tam 17 ameliyat gecirdi ve yemek yiyemiyor sivi besleniyor.

Tüm bunlara ragmen, ailedeki sevgi seli ve umut bizleri ayak ta tuttu hep. Gün geldi aglama krizleri yasandi, korkular elbet vardi, lakin kimse kapip koyvermedi kendini, herkes birbirine cesaret verme yarisina girdi. Hele annecigim, ömrümün ak ve kadim kadini, ona olan hayranligim katbekat artti.

Dimdik durusu ve bizlere verdigi cesaret ve sevgi yarisi ile takdirlerimin en büyügüne sahiptir o güzel insan.

Nelere dayanmiyor, alismiyor ki insan?

Minicik bir ameliyat icin dahi günler evvelinden gerilmeleri, o ameliyat bitene dek, sevdiklerimizi beklerken yasadigimiz o SIKINTILI anlari animsiyorum, bir de kardesimin her ikinci gün gerceklesen artik saymak ta zorlandigim ameliyatlarini ve bir an evvel ameliyata alinmasini istemeyi ki, her ameliyat kurtulus demek onun icin. Zira her cerrahi müdehale akabinde daha bir kendine geliyor kuzum.

Umudumuzu hic yitirmedik!

Hele o, öyle bir bagli ki hayata, umutlari hayalleri öyle güzel ki, yüce Mevla hepsini gerceklestirmesine yardim eylesin.

Haftalarca süren koma ve yogun bakim sürecinin ardindan özel odaya alindi ve yanina girerken özel izole kiyafetler ile giriliyor. Bakteri ve virüs kapmamasi icin. Asiri kilo kaybina ragmen direnci yerinde. Ameliyatlar esnasinda acilan bagirsagi yeniden ücüncü defa dikildi, en kisa zaman da bagirsagin iyilesmesi dilegimiz ki yemek yemeye baslayabilsin.

Her görüsmemizde uzun uzadiya yemek listelerimiz, mönülerimiz var mesela hayal listemizde:)

Sarmalar, kuzu kapamalar, künefe oo daha neler neler:) Gülüyoruz bol bol.
Bildigimiz bütün fikralari anlatiyoruz ona, hatta bildiklerini bile tebessümle dinliyor:)
Bir de günesi görmek var hayal listemizde, ki doktorlarimiz en yakin zaman da olacak diyorlar insallah.

Hatta biraz daha gecsin, cöken bagisiklik sistemimiz düzelme göstersin, yatakla dahi parka götürebilirmisiz.
Öyle sevindi ki duyunca, sura da iki kelam ile bunu sizlere aktarmam namümkün.

Bizler umutla devam ediyoruz, saglik yolculugumuza.

Dualar ahh o güzelim dualara nasil ihtiyac duyuyor insan böylesi anlarda. Dualariyla yanimizda olan herkese ve yine olacak ve olmaya devam edecek herkese cok ama copk tesekkürler canlar.

Diyecegim o ki.

Umut sadece fakirin degil, hastanin ve yakinlarininda umudu.

Umuyorum ki bir sonraki yazimda kardesim hasteneden cikmis ve sagligina tamamen kavusmus olur.

Evet Murat Türk, bunlar da sana, senin gibi dogru ve güzel bir adamin kardesi olmak, onurlarin en alasi, en zengini. Zenginliklerime zenginlikler kattigin icin tesekkürler kardesim can, seni seviyorum. Veee basaracagiz biliyorum. Ki zoru gitti, azi kaldi. Pastalar, börekler, dolmalar, tatlilar ve kocaman bir sevgi seli seni bekliyor:))

Bir tesekkür borcum daha var, bizlere bu zor zamanlarda böylesine güc veren ve bizleri yasattiklariyla onurlandirmayi hep basarmis böylesi bir kardes veren Allah'a hamd olsun.

Sahip oldugum bu sevgi seli ve secimlerimle edindigim arkadasliklar ve dostluklar adina, yasamimda yer alan herkese sonsuz tesekkürlerimle Elif'leyin.

Elif Turna Türk

Temmuz 2012 Avusturya

Dip Not= Hayatimda bir ilki gerceklestirip, yazilim hatalarini dahi kontrol etmeden yayimliyorum yazdiklarimi ki, bu tamamen zamansizligimdan. Saygimla.

"DUALARINIZI BEKLIYORUZ"